ขนมขี้หนู หรือขนมทราย
ในวัยเด็กของทุกคน คงจะเคยได้รับประทาน “ขนมขี้หนู” ที่มีชื่อไม่เพราะแต่มีรสหอมอร่อยนี้กันแทบทุกคน เพราะคุณยายที่ตักขายจะตักขนมขี้หนู นุ่ม ๆ ร่วนๆ สีเขียวอ่อนหอมใบเตย จากโหลอบดอกมะลิ ใส่ใบตอง โรยมะพร้าวใย พรมเกลือป่นเค็มนิดๆ แล้วกลัดใบตองด้วยไม้กลัดให้เรา แทบทุกคนก็จะแกะไม้กลัดออกแล้วพันใบตองยาวเป็นม้วน ๆ แล้วเอา 2 มือบิดใบตองดังเปรี๊ยะประ พอคลี่ใบตองออก ขนมขี้หนูก็จะอัดเป็นแท่งเป็นเกลียว ตามที่เราบิดใบตองไว้ หยิบเบาๆกินทีละท่อน … อร่อยซะไม่มี…
เดี๋ยวนี้เราหาขนมขี้หนูน้ำตาลปึกยากมาก ไม่ค่อยมีคนทำกันแล้ว น่าเสียดายมาก ทราบมาว่าเวลาในหลวงรัชกาลที่ 4 เสด็จประทับ ณ พระนครคีรี เจ้าเมืองจะต้องนำขนมขี้หนูและข้าวแช่ขึ้นทูลเกล้า ฯ ถวายเพราะเป็นเครื่องเสวยที่ทรงโปรดปราน ขนมขี้หนู เดี๋ยวนี้มีการตั้งชื่อใหม่ให้น่ารับประทานว่า “ขนมทราย”